Siirt'li Hemşerimiz Murat Akdemir'in Kaleminden: Gençlerimizin Tecrübesizliği ve Kendilerine Olan Özgüven Eksikliği

Okullarda uzun yıllar eğitip, daha çok teorik anlamda yetiştirdiğimiz yeni mezun gençlerimize bir türlü güvenip, iş teslim etmemekteyiz. Hatta firmalar; bu çocuklarımızın tecrübesi yok diye bunların iş başvurularını gözlerini kırpmadan hemencecik geri çevirmekdirler.Tabi burda;iş becerisinin olmaması ana etkendir. Şöyle kısır bir döngü dönüp durmaktadır. Firmalar; belirli bir yıl, genelde de 5 yıl iş tecrübesi istediklerinden yeni mezun gençler, işe girip tecrübe edinememektedirler.Böylece işe alınmadıklarından da; tecrübe edinemektedirler. Tabi firmaların şöyle haklı bir gerekçesi var, pratiği ve iş becerisi düşük olan elemanının,haliyle iş verimi de düşük olacaktır. Öte yandan; kendilerine güvenilerek iş verimeyen gençler sarsılıp,ciddi manada özgüvenlerini kaybetmektedirler. Elimizdeki bir çok genç atıl olarak kenarda oturmaktadır. Bu varolan kapasiteyi değerlendirememe durumu; yaşlı bir nüfus yapısına sahip olan gelişmiş Avrupa ülkelerine göre, genç ve dinamik bir nüfusa sahip olan Türkiyeyi;

elindeki büyük işgücü potansiyelini kullanamama noktasına getiriyor.

-Bu handikapı, aşmanın yolu; nasıl yöntemlerle mümküdür, diye biraz kafa yoralım istedik. Zira,bu cidden çok önemli mesele. Çünkü; eğitimlere harcanan bir sürü zaman ve imkan ve nihai noktada; zuhur eden iş kayıpları, maddi ve manevi açıdan gözardı edilemeyecek sonuçlar doğurmaktadır.

Bu konuyla ilgili olarak;

1- Eğitim ve özellikle mesleki eğitim, sadece kağıt üzerinde ve teorik mahiyette bırakılmayıp; yeterince uygulamalı ders ve formalite olmanın ötesinde yaptırılan uzun stajlarla desteklenmelidir.

2-Her meslekle ilgili, özellikle pratiğe dönük 'Olgunlaştırma Enüstütüleri' açılmalı ve çeşitli okullardan mezun olan gençler; burada minimum 6 ay, maksimum bir iki yıl zaman zarfında yetiştirilmelidir.

3- Özel sektörün verimi düşük olur endişesiyle; işe almadığı yeni mezun gençleri, devlet kurumları geçici statülerde işe alıp, tecrübe kazandırılarak daha iyi yetişmesi sağlanmalıdır.

4-Özel firmaların alacağı 1-2 yıllık mezunların bir süreliğine maaşlarının yarısını devlet karşılamalıdır.

5-Üniversitelerdeki bölümler ve lise seviyesinde de olsa meslek okulları, o bölgelerdeki ve şehirlerdeki coğrafi şartlar ve üretim dokusuna uygun planlanmalıdır.

6-Sanayi ve Turizm bölgelerindeki meslek okulları çoğaltılarak, öğrencilerin daha fazla oranda pratik yapmaları sağlanmalıdır.

– Aslında; turizm potansiyeli çok zayıf bir yerde turizm okulu, doğru dürüst tarım yapılmayan yerde ziraat okulları, sanayinin çok zayıf olduğu yerlerde bol bol kimya mühendisliği fakültesi açılmasının; hangi akla hizmet ettiğini bir türlü çözebilmiş değilim. Bu çarpıklığın mantığını açıklayacak varsa,kamuoyunu bilgilendirsin, biz de öğrenelim.