TAVUK DÖNER BEREKETİ!
Hiç dikkatinizi çekti mi bilmem.Benim dikkatimi çok çekiyor.
Hiç dikkatinizi çekti mi bilmem. Benim dikkatimi çok çekiyor. Şehrimizde özellikle
TAVUK DÖNER
satışı yapan iş yerleri süratle artmaktadır. Sadece Güres Caddesinde tur atıp, sağlı sollu iş yerlerine bakın. Tavuk Dönercilik ile uğraşan ne kadar iş yeri olduğunu hayretle göreceksiniz.
Bu işyerlerinin önlerinden sabah saatlerinde geçtiğinizde çapı 50 cm. kadar olan şişteki döner tavuk, akşam saatlerinde geçtiğinizde ise 10 cm.ye kadar düşmüştür. Peki, tavuk dönere bu ilgi neden! Nedeni belli. Bir porsiyon döner, ayranıyla birlikte sadece 3 TL. olunca haliyle büyük rağbet var. Bu millet, fakir millet. İşsizi, öğrencisi, emeklisi, asgari ücretlisi ne yapsın! Sağlıklı olmasa da mecburen 3 TL'ye karnını doyurmayı yeğliyor. Yani, tavuk dönercilerin sayılarının artmasının hikmeti, ülkemizde yaşanan fakirliğin alametidir. Bu bakımdan, döner tavukçuların önlerinden geçtikçe, yaşanan fakirliğin boyutlarını daha iyi hissediyorum. Fakir ve yoksul milletimiz, öğrencimiz, işçimiz, emeklimiz tavuk döner yiyerek karnını doyurmaya, açlığını yatıştırmağa çalışırken, lüks içinde yaşayan yöneticilerimiz acaba bu durumdan hiç utanmıyorlar mı!
Tavuk döner bereketi, aslında fakirliğin en bariz almeti!
'İFHİK VEREK İFHİK!'
Geçmiş yıllarda zek düzeyi biraz düşük bir Tillolu çocuklarıyla bağa gitmişti. Küçük çocuklarından biri ağaca tırmanmış, en uç dala varmış bir türlü ağaçtan inemiyormuş. Çocuk ağlamaya başlayınca, babası dayanamamış.
-Oğlum ağlama. Şimdi ağacı yakacağım. Ağaç senden önemli mi!
demiş. Aklınca, ağaç yanacak, çocuk da ağacın yanması sayesinde yere inmiş olacakmış. Dediğini de yapmış. Ağacın etrafına çalı çırpı yığmış ve tutuşturmuş. Çocuk ise bu durumda yanacağını anlayarak feryatlarını daha da yükseltmeğe başlamış.
Çocuğun feryatlarını sevinç gözyaşları gibi algılayan baba söylenmiş:
-İFHİK VEREK İFHİK! HARAKNA ID DEVİYE MIŞĞATİRİK
Türkçe tercümesi şu:
-Gül çocuk gül. Elbette gülersin! Senin için koskoca ağacı yakacağız!
Bereket versin, çevreden yetişenler ağacın ve dolayısıyla çocuğun yanmasına fırsat vermeden ateşi söndürmüşler ve daha sonra çocuğu ağaçtan indirmişler.
O gün bu gün:
'İFHİK VEREK İFHİK, HARAKNA ID DEVİYE MİŞĞATİRİK!'
deyimi, adeta bir atasözü haline gelmiş olup, yapılan fedakrlıkları çağrıştırmak için kullanıla gelir.