BİZ BABADAN BÖYLE GÖRDÜK!..

Bu lafı söyleyebilmek herkese  nasip olmaz.. Göğsünü gere/gere, benim babam işte böyle biriydi diyebilmek.. Çocukları için baba bir yoldur, dağdır, candır, güçtür, ışıktır.. Baba ocaktır, servettir, huzurdur.. Ananın yokluğu acındırır da babanın yokluğu utandırır.. Ancak, var olduğu halde babasından söz edemeyen, adını bile anamayan nice insanlar gördüm..  Çünkü “babalık” her yiğidin harcı değil.. Her erkeğin altından kalkabildiği bir yük değil.. “Yiğit” başka bir şey, “babayiğit” ise bambaşka.

Bu konuda çok şanslı olduğumu daha yeni/yeni görebiliyorum.. “Babalığını” hakkıyla yapan birine baba dediğimi; kendi babalık görevimde tökezlediğim anlarda fazlasıyla fark edebiliyorum.. “Çok bilmiş” geçindiğim dönemlerde kulak asmadığım, önem vermediğim nasihatlerinin hayatımın sonraki evrelerinde ne kadar işe yaradığını çok geç anladım.. Yirmili yaşlarda, babamın altın tepside önüme koyup da benim  kıymet vermediğim birçok şeyi,  bu yaşlarda tabiri caizse çöplükte bile aradım!.. Keşke bu yazıyı o yıllarda yazabilseydim.. Tümüyle nasihatlerini tutabilseydim.. En yüksek kariyerin “adamlık” olduğunu, “adam gibi” kalarak bu kariyerin nasıl korunduğunu, Allah korkusuyla yaşamanın, her kötülüğü nasıl savuşturduğunu, her koşulda, tüm bunlardan uzak kalabilmeyi.. Doğruya her zaman doğru, yanlışa her zaman yanlış diyebilmeyi, emaneti korumanın, fakiri/kimsesizi gözetmenin, mağdura yardımcı olmanın çok büyük bir insani sorumluluk sayıldığını, iş hayatında kazanılan paranın değil, kazanılan itibarın kıymetini, iş ilişkilerinde en büyük sermayenin “güven” olduğunu,  o “güven” sayesinde her kapının nasıl açılabileceğini, toplumda kazanılan statünün dayanışma ve yardımlaşma ile sürdürülebileceğini, üstlenilen sorumluluğu yerine getirmenin en büyük erdem olduğunu, 76 yıla yakın bir ömür çizgisinde, sağa/sola sapmadan nasıl aynı kalınabildiğini, nasıl dik durulduğunu; “babamızda gördük” çok şükür…

“Gördün ama, onun gibi olabildin mi” diye sorarsanız, cevabım kesinlikle hayır.. Onda biri kadar olabilirsem ne mutlu bana der geçerim.. Başkalarının beceremediği birçok şeyi başardım ama, babamın başardıklarını başarmamın mümkün olmadığını da anladım..  Şu anda hasta yatağında şifa bekleyen tüm babalara Allah sağlıklı uzun ömürler versin, eksikliklerini göstermesin..

Başımız dik alnımız ak

,

Yaşamı hep böyle sürdük

,

Haram yemek günah yasak

,

Biz babadan böyle gördük

,

Bilmeyiz hiç yalan dolan,

Böyle yaşar insan olan,

Onur olsun bizden kalan

,

Biz babadan böyle gördük

,

Sevgi kaynar yüreğimiz

,

Bükülmez hiç bileğimiz

,

Kardeşliktir dileğimiz

,

Biz babadan böyle gördük dizeleriyle

yazılan şarkısını dinlerken, bu yazıyı yazmama vesile olan; “Müslüm Baba”yı da canı gönülden yad ediyorum.

Şehit babaları başta olmak üzere, “adam gibi baba” olan tüm babaların gününü kutluyor, ebediyete intikal edenlere de Allah'tan rahmetler diliyorum.