ESAD İLE BARIŞ, HEMEN ŞİMDİ!

5 Mart 2020’de Moskova’da Kremlin Sarayında gerçekleşen zirvede Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Sayın Recep Tayyip Erdoğan ile Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin arasında imzalanan anlaşma, yüreklere su serpti. Bizce, 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Gününde Türkiyeli ve Suriyeli analara verilen en büyük hediye 2 gün öncesinden ilân edilen

BARIŞIN

oldu. Bu demektir ki, artık yürekler yanmayacak, peş-peşe

ŞEHİD HABERLERİ GELMEYECEK! Türkiyeli ve Suriyeli analar ağlamayacak!

Ancak, bu barışın kalıcı olması için Suriye Devlet Başkanı Beşar Esad ile perçinlenmesi lâzımdır. Yetkililerimiz ve etkililerimiz, bir an önce ve

(hemen şimdi)

vurgusuyla tarif edilecek bir hızla Suriye’nin Birleşmiş Milletler nezdindeki meşru yönetimiyle masaya oturmalı ve barışı perçinlemelidir. Bu bir gerçektir ki, Esad ile masaya oturulmadan gerçekleşecek her barış yarımdır. Bunu kesin olarak bilelim ki, Esad’la masaya oturulmadıkça, Suriye konusunda sağlanan barış geçicidir.

Birleşmiş Milletler nezdinde Suriye’nin meşru yönetimiyle barış masasına oturmak istemeyenlerin söylemlerine göre, Esad bir diktatörmüş, halkına zulmediyormuş. Suriye’de demokrasi yokmuş! Yahu, Esad kendi halkına zulmediyorsa, onu hizaya getirmek bizim görevimiz mi! Hem, sanki Türkiye’de dört dörtlük bir demokrasi varmış gibi, Suriye’nin demokrasisini sorgulamak bizim neyimize gerek.

Meşhur, Merhum ve Mağfur Ziya Paşa’mızın her beyti bir vecize hükmünde olan

TERKİB-İ BEND’İNDE:

“Onlar ki verir lâf ile Dünyaya nizâmât

Bin türlü teseyyüp bulunur hânelerinde”

Buyurduğu gibi, gazetecilerin bile tutuklu yargılandıkları, demokrasi endeksinde alt sıralarda yer alan bir ülke olduğumuzu ve sıralamada hızlı düşüşün devam ettiği belirtilen ülkemizde, Suriye için demokrasi havarisi kesilmemizin ne anlamı var! Ne kadar inandırıcı olur! Hem, Moskof ayısıyla ve ABD domuzuyla koşa koşa masaya oturan etkililerimiz ve yetkililerimiz Esad ile niçin masaya oturmuyorlar ki!

Unutmayalım ki, Türkiye-Suriye arası sorunun çözümü meşru rejim ile masaya oturmaktan geçer. Türkiye’de bulunan Suriyeli sığınmacıların ülkelerine dönmelerinin tek yolu Esad ile masaya oturmaktır. Suriye ile masaya oturmamızı istemeyenlerin başında ABD ve İsrail’in geldiğini anımsatalım. Gelin,

BÜYÜK ŞEYTANIN (ABD)

ayağını kıralım, Esad ile masaya oturalım, bu komşu ve Müslüman ülkeyle yeniden dostluk ilişkilerine girelim. Ankara’yla, Şam’ı kardeş ilân edelim. Bundan Türkiye olarak hem biz, hem de Suriyeli Müslüman kardeşlerimiz büyük faydalar sağlayacaktır. Bundan şüpheniz olmasın.

Hatta bu barışa, komşu Müslüman ülkeler olan Irak’ı ve İran’ı dahil edelim. Büyük Ortadoğu Projesine karşı elbirliği yapalım. Akan kardeşkanına son verelim. Emperyalizmin maşası ve vekâlet savaşlarına aracısı olmaktan kurtulalım.

Yazımı yine şu cümleyle noktalıyorum:

SURİYE İLE (ESAD) BARIŞ, HEMEN ŞİMDİ!

TAŞLAMALAR

BİR AN ÖNCE ESAD’LA

BARIŞIN İSTİYORUZ

BIRAKMAYIN YARINA

HEMEN BARIŞ DİYORUZ

MOSKOF AYISI İLE

ABD DOMUZUYLA

BARIŞMAKTAN EVLADIR

BARIŞMAMIZ ESAD’LA

ESAD DİKTATÖR İMİŞ

ZULMEDERMİŞ HALKINA

BİZİM İÇİN DE DERLER

İNANALIM MI BUNA

ESAD İLE ÇÖZÜLÜR

SIĞINMACI SORUNU

NE PUTİN NE TRUMP’LA

BİLMEMİZ GEREK BUNU