Haberler
Genel
(KUN TAZİ, TAMPOR DIĞVAZİ)

(KUN TAZİ, TAMPOR DIĞVAZİ)

Mahalli lisanlarımızdan Arapça ve Kürtçe ile söylenmiş çok güzel deyimlerimiz ve atasözlerimiz vardır.Zaman-zaman yorumlarımızda bunlara yer vermekteyiz.

PAYLAŞ

05.05.2018 16:11
Güncelleme: 05.05.2018 16:16

Yahya KARAEditör

Mahalli lisanlarımızdan Arapça ve Kürtçe ile söylenmiş çok güzel deyimlerimiz ve atasözlerimiz vardır. Zaman-zaman yorumlarımızda bunlara yer vermekteyiz. Bugün de bu yorumumuzda bir Kürtçe deyimden yola çıkarak hal-i pürmelalimizi vurgulamağa çalışacağız. Bugünkü yorumumuzda işleyeceğimiz deyim

(KUN TAZİ, TAMPOR DIĞVAZİ, NAN TINİNE

GELİPAÇA DIĞVAZİ)

şeklinde söylenenidir. Önce bu deyimin Türkçe karşılığını sunalım, sonra da ne anlama geldiğini ve günümüz yaşantısıyla olan irtibatını vurgulamağa çalışalım. Deyimi Türkçeye:

(Götü açık ‘giyeceği donu bile yok anlamında’ bağlama çalıyor. Yiyecek ekmeği

yok, kelle paça yemek derdinde)

şeklinde tercüme edebiliriz.

Bunu günümüze uyarlamak için yapılanlara bir göz atmamız yeterlidir. İşsizlerin sayıları çığ gibi büyürken, millet ve özellikle genç işsizler

(nasıl iş bulacağım, nasıl ekmek kazanacağım)

derdindeyken, bizim yetkililer ve etkililer, işsizlik sorununa çözüm bulacak yerde, gençleri gezilere göndererek, tiyatro, sportif aktiviteler ve benzeri etkinlikler düzenleyerek oyalamanın, uyutmanın derdindeler. Hani Türkçe bir deyim vardır

(Aç ayı oynamaz)

denilir. İşte, tam da bunun gibi bir durum.

Şehrimizin yeni kesimindeki cadde ve sokaklarına bakıyorsunuz, her taraf çiçek bahçelerine dönüştürülmüş. Işıklandırma sistemleri derseniz, gerçekten fevkalade. Ama Şehrimizin öncelikli ve gerçek sorunlarına el atıldığı yok. İşsiz gençleri iş sahibi yapacak tesislerin kurulması konusunda en ufak bir çaba gözlemlenmiyor. Şehrin eski kesimine dokunulduğu yok. Mübarek sanki asar-ı atika hükmünde. Oysa bu kesimin

KENTSEL

DÖNÜŞÜM

çerçevesinde çoktan ele alınması ve silbaştan imar edilmesi gerekiyordu.

Gerçekten bir oyalama, uyutma ve göz boyama dönemi yaşanmaktadır. Hani, tarihimizde meşhur bir

(LALE DEVRİ)

var ya! Koca Osmanlı İmparatorluğu çöküş süreci içindeyken, Şehri Stanbol’a Lale bahçesine dönüştürülmüştü. İşte, bugün de yaşanan durum bundan ibarettir…

KEFEN HIRSIZINA RAHMET!

(

RAHMET SER KEFENDIZ)

Mahalli lisanlarımızdan

KÜRTÇE

ile vurgulanan güzel bir deyim vardır.

“RAHMET SER KEFENDİZ!”

deriz. Bunun anlamı,

“KEFEN HIRSIZINA RAHMET”TİR.

Bu deyime sebep olduğu söylenen olayı anlatalım. Çünkü, bütün atasözlerinin, deyimlerin mutlaka bir hikâyeleri vardır. İşte

“RAHMET SER KEFENDİZ!”

deyiminin sebebi olan hikâye:

Öyle anlatılır ki, geçmiş yıllarda, işi

KEFEN HIRSIZLIĞI

olan biri varmış. Adına

NEBBEŞ

de denilen bu

KEFEN HIRSIZI,

yeni ölenlerin mezarlarını açar, kefenlerini çalarmış. İşte, bu kefen hırsızı, ölüm döşeğindeyken, oğlunu çağırmış ve vasiyette bulunmuş. Demiş ki:

-Oğlum, ben çok günah işledim. İş olarak sana KEFEN HIRSIZLIĞINI devrediyorum. Çünkü, başka ne bir sermayem var, ne bir hünerim. Ancak, bana rahmet okunması için Baban olarak bir vasiyetim olacak. Kefenlerini çaldığın mevtaların kıçlarına bir de kazık çakacaksın ki, millet bu durumu görüp, bana rahmet okusun!

Adam ölmüş, oğlu da vasiyeti gereği, mezarlarını eştiği ve kefenlerini çaldığı mevtaların kıçlarına birer kazık çakmağa başlamış. Bu durumu gören ve eski

KEFEN SOYUCUNUN

yerini yenisinin aldığını fark eden Şehir halkı da, eski

NEBBAŞA

gerçekten de rahmet okumağa başlamışlar. Ve

“RAHMET SER KEFENDİZ”

demeğe başlamışlar. Çünkü, eski

NEBBAŞ

hiç olmazsa, mevtalarının kıçlarına kazık çakmıyormuş. İşte,

“KEFEN

HIRSIZINA RAHMET”

okutulması şeklindeki deyimin vücut bulmasının hikmeti buymuş!

TAŞLAMALAR