• Haberler
  • MİLLİ BAYRAMLAR NOSTALJİSİ!

MİLLİ BAYRAMLAR NOSTALJİSİ!

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramının yıldönümü kutlamaları etkinlikleri çerçevesinde geçmiş yıllardaki milli bayram kutlamalarıyla ilgili içimden bir nostalji yapmak geldi.(Geçmiş zaman olur ki, hayali cihan değer) deyiminde olduğu gibi yaşadığım

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramının yıldönümü kutlamaları etkinlikleri çerçevesinde geçmiş yıllardaki milli bayram kutlamalarıyla ilgili içimden bir nostalji yapmak geldi.

(Geçmiş zaman

olur ki, hayali cihan değer)

deyiminde olduğu gibi yaşadığım duygu dolu nostaljiyi okuyucularımla paylaşmak istedim.

Biz, Siirt’in yerlileri, milli bayramlara Siirt Arapçasıyla

“İD İL MİLLİ”

derdik. Birçok Siirt’çe deyim gibi, bu deyim de artık pek kullanılmaz, hatta bilinmez oldu.

Geçmiş yıllarda, Milli bayramlarda Şehrimizde büyük coşkular yaşanırdı.  İstisnasız, çarşının bütün esnafları

ŞANLI

BAYRAKLARIMIZI

iş yerlerine asarlardı. Bayraksız dükkân yoktu. Hatırlıyorum da, Helvacılar Çarşısındaki dükkânlarımızda milli bayramlarda rahmetli dedemin ve kardeşlerinin yaptıkları ilk iş şanlı bayraklarımızı asmak olurdu.

Yine o yıllarda belediye zabıtası iş yerlerini tek-tek dolaşır, Bayrak asmamış olanları ikaz ederlerdi. Hiçbir esnaf, kasıtlı olarak ve bilerek Bayrak asmak işini ihmal etmezdi. Siirtliler,

Mustafa Kemal

ATATÜRK’Ü DE ÇOK SEVERLERDİ.

Atatürk’ün devrimlerini öncelikle benimseyen Şehirlerarasında, Siirt başı çekerdi.

1930’lu 40’lı yıllara ait fotoğraflara bakın. Siirtli gençlerin tümüne yakını fötr şapka kullanırlardı.

ATATÜRK’TEN bahsedilirken “GAZİ PAŞA

HAZRETLERİ”

deyimi yaygın olarak kullanılırdı.

Tıpkı dini Bayramlar gibi, Siirtliler evlerinde milli bayram hazırlıklarını en az 1-2 hafta öncesinden başlatılırdı. Bu hazırlıklar, genelde okullara giden çocuklara kıyafet sağlamak açısından olurdu. Milli bayramlarda okullara giden çocukların giyim, kuşamlarına büyük önem verilirdi. O yıllarda, Şehrimizde sayıları az da olsa okullar arasında büyük bir rekabet vardı. Bu yarış, bu rekabet milli bayramlarda özellikle geçit törenlerine endeksliydi. Bayramdan sonra her okulun öğrencileri resmigeçitte en güzel geçen okulun, kendi okulları olduğunu iddia ederlerdi. Bu konuda her okulun öğretmenleri de kendi okullarını sahiplenirlerdi. 23 Nisan, okulların kılık kıyafet açısından yarıştıkları bayramdı. 19 Mayıs ise sportif faaliyetler açısından okullar arası bir yarışmaya dönüştürülürdü. Cumhuriyet Bayramı, adeta dini bir bayram gibi telakki edilir ve saygı görürdü. Milli bayramların gözdesiydi. En şaşaalı kutlamalar bu bayramda gerçekleştirilirdi.

Eski Milli Bayramları, sözün tam anlamıyla özlüyorum. Terör öncesi yıllarda,

SİLÂHLARIN GÖLGESİNDE OLMAYAN, O ESKİ MİLLİ BAYRAMLARI… Bizim Siirtlilerin tabiriyle “İD-İL MİLLİ” dediğimiz o güzel günleri…

Okul yıllarında, bayram günlerini iple çekerdik. O yıllarda, bayram hazırlıkları, bayram kutlamaları gerçekten bir başkaydı. Sivil, Asker, polis bütün vatandaşlar birbirine karışıktı.  Zaten, Şehrimizde bulunan polis sayısı da hayli azdı. Anneler, Babalar, Bayram geçitlerine katılan çocuklarını görmek için Bayram alanlarına akın ederlerdi. Simitçiler, seyyar satıcılar, mevsimine göre yine seyyar dondurmacılar bayram kutlamalarının yapıldığı alanın hemen içinde konuşlanır, öğrencilere ve vatandaşlara satış yaparlardı. Onlar da, Bayram günlerini iple çekerlerdi. Çünkü Bayram günleri onlar için, iş günleri, aş günleri, kazanç günleri demekti.

Bizim çocukluk yıllarımızda, ilk hatırladığım, bugünkü Saraçoğlu Yuvası karşısındaki Atatürk Büstünün çevresinde yapılan Bayramlardı. Sonra, Şehir aşağılara kaydı. Bayramlar da

“MEYDEN IT TAYYARA = TAYYARE MEYDANI”

denilen, bu gün Subay Gazinosunun bulunduğu yere intikal etti. O zamanlar, ne tören alanlarına gireceklerin önünde barikatlar, ne de arama yapan güvenlik görevlileri vardı. Hatta Valilerin, Garnizon Komutanlarının yanlarında koruma bile olmazdı. Bir ihtiyaçları olsa, en yakınları durumundaki şoförlerine söyler, bu şekilde ihtiyaçlarını karşılamış olurlardı.

Ama 1984’lü yıllardan sonra, terör olaylarının başlamasıyla işin rengi değişti. Başka illerde bilemiyoruz ama Bölgemiz illerinde

MİLLİ BAYRAMLAR ARTIK SİLÂHLARIN GÖLGESİNDE

KUTLANMAKTA.

Gerçekten, bu durum şahsen bana büyük sıkıntı veriyor. Bir milli bayramı, silâhların gölgesinde kutlamak, yürek dağlayıcı değil mi!

VE SİLAHLARIN GÖLGESİNDE GERÇEKLEŞTİRİLEN HER MİLLİ BAYRAMDA TERÖRE LANET OKUMAMAK MÜMKÜN MÜ!!!

Kendi kendime düşünüyorum da, acaba, yine güvenlik görevlilerinin barikatlar kurmadıkları, tören alanlarına girmek isteyenlerin üstlerini, başlarını aramadıkları o eski bayramları bir daha görmek, yaşamak mümkün olacak mı!

Bizim neslimiz, dini bayramlar gibi, milli bayramları da dolu-dolu yaşadı. Son yıllardaki bayram törenlerini görünce ister istemez

“nerede o eski bayramlar”

demekten kendimizi alamıyoruz!

Evet, geçmiş yıllardaki milli bayramlarımızı özlüyorum. (Geçmiş zaman olur ki, hayali cihan değer) özdeyişinde olduğu gibi…

TAŞLAMALAR

BUGÜN 23 NİSAN

NEŞE VAR MI KİMSEDE

ATATÜRK İLKELERİ

KONULMUŞKEN HEDEFE

KURULMUŞTU İLK MECLİS

BUGÜN YÜZ YIL ÖNCE

O MECLİS BUGÜNKÜNDEN

BİN KAT DEMOKRAT BENCE

CUMA GÜNÜ AÇILMIŞ

İLK MECLİS-İ MEBUSAN

TEKBİRLERLE, DUAYLA

İNİP HACI BAYRAM’DAN

ATATÜRK BU BAYRAMI

ÇOCUKLARA HEDİYE

ETTİ, ÇOCUKLAR O’NU

ÇOK-ÇOK SEVİNİZ SİZ DE

Bakmadan Geçme