ÖĞRETMENLEŞEN AİLELERİMİZ VE GELECEĞİMİZ

Evet, insanlar evde kaldılar ve daha derinden dinlenmeye çalışıyorlar. Dünyada ve ülkemizde olup bitenleri yoğun bir korkuyla izliyoruz; ne zaman normal hayata döneceğiz?

Dünyada 815 milyon insan aç yatarken, normal miydik? Her şeyi hızla tüketiyor, bir sürü atık üretiyor üstüne bir de doğayı kirletiyorduk. Belki hepimiz dersler çıkarır normalleşiriz..Geleceğe yönelik korkularımız olabilir, korku ve kaygının yaygın olduğu bugünlerde hayat akışını sürdürüyor.

Bazen anne ya da baba olarak kendi yanlışlarımızla karşılaşmış olabiliriz. Kendimizi yargılamak hiçbir yarar sağlamayacaktır. İçinde yaşadığımız kültürde, çoğunluk oluşturan çevreye yönelik insanlar için, yalnızlık öyle ürkütücü algılanır ki; bu korku insanın arada, bir tek başına kalmasının olumlu yönlerini görmelerini engeller. Yaşamımız boyunca yitirdiğimiz bazı şeyleri yeniden elde edebilir ya da yerine başka şeyler koyabiliriz. Cahilce, tehlikeli, vicdansızca yaşayan insanların yokluğunda, çocuklarımızla birlikte zaman geçirmek, biraz daha sevgi göstermek, sıcak örtünün altında yatmak. Mükemmel olmaya gerek duymadan onlarla zaman geçirmek çok iyi gelecek bize…

Biliyorum, hep bir ağızdan çok zor diyorsunuz..Uzun saatler onları kapalı bir ortamda tutmak, endişe ve öfkelerini, buna benzer davranışlarını kontrol etmek. Bu davranışlarda artış görebilirsiniz. Bu şartlarda böyle davranmaları çok normal ve onlar da bizim kadar endişeli. Aynı zamanda bizim kaygılarımızı da hissediyorlar. Okulu, arkadaşları, eğlenceli dış mekân oyunları gibi birçok şeyden uzaktalar. Daha bir sürü şey sayabilirim. Onların istediği tek şey sakinleşmek, rahatlamak, sevildiklerini hissetmektir.. Çocuklarınıza tutunun…

Onların akademik gerilemelerinden endişe duymayın ve her zaman dediğim gibi, onların ruh sağlığı akademik gelişimlerinden çok daha önemlidir. Birlikte kek yapın, resimler boyayın, film izleyin, sanal müze ziyaretleri hazırlayın, deney yapın, hayvanat bahçesi sanal ziyaretle-rinde bulunun.

Görsel kitap okuma zamanı yapın, ebeveynlerden birisi bir hikâye okusun, çocuğun da aynı hikâyeyi resimlere bakarak diğer ebeveyne anlatmasını isteyin. Ailece okuyun 40 dakika kaliteli zaman programımızı uygulayın, birlikte takvim oluşturun ve aile bireylerinin özel günlerini takvime işleyin.

Birkaç meyveyi tabağa koyun ve içlerinden birinin özelliklerini tarif ederek bulmasını isteyin, Anneanne ya da babaanneye ya da sevdiği arkadaşına sonradan bırakmak üzere resimler yapın. Çocuğunuza evde küçük sorumluluklar verin(çiçek sulasın, masaya tabak koysun vb.)

Biliyorum bu iş bizim işimiz.. Okula geri döndüklerinde bizim gereken her şeyi yapacağımızdan emin olabilirsiniz. Ancak bu zamanlarda öğretmenleşen ailelere ihtiyacımız var.

Ve en önemlisi; aile olarak geçirdiğimiz vakitlerin arttığı şu günlerde kendi ruh sağlığınızı ve moralinizi yüksek tutmaya ve iyi kalabilmek için de direnerek çocuklarınıza en büyük katkıyı sağlamış olacaksınız.

Umarım Dünya iyileşmeye başlar,

İyileşip iyileştireceğimiz günlere,

Hep beraber iyi kalmaya