SEVGİLİ KARDEŞİM, BU KADAR SEVİLDİĞİNİ BİLEMİYORDUM

Kardeşten öte kardeşim olarak bildiğim ve erkek kardeş yokluğumu onunla giderdiğim Nedim Kuzu’yu ebedi istirahatgahına uğurladık ve ailesinin isteği üzerine İstanbul'da Edirnekapı Mezarlığında defnedildi.

Ben seni uğurlamaya gelemedim. Çünkü akraban ve seni çok seven  Nejdet Kuzu bey  gelmişti. Ben zorunlu olarak televizyonun başında kalmak zorunda kaldım. Yoksa en büyük  isteğim seni, bu son yolculuğunda manen de olsa yalnız bırakmamaktı. En kısa zamanda seni ziyaret edeceğim. Sen kara toprağın altında olsan bile yine seninle  yıllardan beri yaptığımız gibi dertleşeceğiz. Biliyorum cevap veremeyeceksin, ama sana çok sevdiğin Siirt’te neler olup bittiğini anlatacağım. İnşallah sana hep  sevineceğin müjdeli haberler verebileceğim.

Sevgili kardeşim; fiziken cenazende olamadım. Bunun üzüntüsünü yaşıyorum. Ama inan manen oradaydım. An be an takip ettim. Gelen görüntüleri gözyaşları içerisinde defalarca izledim. Osman Delek hocanın bilgilendirmesinde Ümran Kılıçer'in kıldırdığı cenaze namazında sanki oradaydım. Ümran Kılıçer hocamızın duasına çok sevdiğin Siirt’ten yürekten amin dedim. Tabutun taşınırken sanki bende omuz vermiş olmanın manevi duygusunu yaşamaya çalıştım. Seni sevenler camiyi ve mezarlığı doldurmuştu. Her kesimden insan vardı. Zengini fakiri, memuru, esnafı, tüccarı, seyyar satıcısı ve hatta  işsizi.  Ortak arkadaşlarımız vardı; her zamanki gayretliği ile Nezir Erten cenazenin defin işlemleri ile yakından ilgileniyordu. Servet ve Adnan Kuzu mahzundu. Kaybettikleri değeri düşünüyorlardı. Bu bile senin ne kadar iyi bir insan  ve ne kadar iyi  bir halk adamı olduğunun göstergesidir.

İstanbul ve Siirt’teki taziyelerin görülmemiş bir kalabalıkla geçti. On binlerce kez dua edildi, on binlerce Fatiha okundu. Herkes senin ne kadar iyi bir insan olduğuna şahadet getiriyordu.

Sevgili kardeşim, inan bu kadar sevildiğini bilmiyordum. Siirt ve İstanbul başta olmak üzere Türkiye'nin dört bir yanından vefatını öğrenen her insanın dudaklarından yürekten gelen dualar ve Fatihalar dökülüyor. Çoğu insan göz yaşlarını tutamıyor. Seni tanıyan herkes üzgün. Uzun bir süreden beri çok ağır bir hastalıkla mücadele ettiğini bilmemize rağmen hepimiz şaşkınız. Sanki iyileşip tekrar aramıza dönmeni bekliyorduk gibi.

İnan sevgili kardeşim, bu satırları yazdığım ana kadar aramızdaki kardeşliği bilen yüzün üstünde hemşerimiz veya daha önce burada görev yapmış bürokrat aradı. Başsağlığı diledi, dualar okudu. Senin ne kadar iyi  bir insan olduğunu konuştuk. Siirt’in kalkınması için verdiğin mücadeleleri hatırladık. Hatırladığımız her bir olay sana ayrı rahmet konusu oldu.

Sevgili, kardeşim seni unutmayacağız. Vefatına gösterilen  tahmin edilemeyecek boyuttaki bu sevgi de senin unutulmayacağının bir işaretidir. İnan,  herkese böyle ölüm kısmet olmuyor.

Seninle ilgili yazdığım ilk yazımda da belirttiğim gibi, İnşallah Allah'ın sonsuz rahmetiyle seninle cennette buluşacağız.